Artykuł sponsorowany
Jak wygląda diagnostyka wad kręgosłupa?
Wady kręgosłupa mogą powodować ból, ograniczenie ruchomości oraz wpływać na jakość życia pacjenta. Dlatego tak ważne jest, aby szybko zdiagnozować problem i podjąć odpowiednie leczenie. W tym artykule przyjrzymy się, jak wygląda diagnostyka wad kręgosłupa oraz jakie metody są stosowane w Polsce.
Badanie fizykalne i wywiad
Pierwszym krokiem w diagnostyce wad kręgosłupa jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu z pacjentem oraz badanie fizykalne. Lekarz zadaje pytania dotyczące objawów, czasu trwania bólu, czynników łagodzących i nasilających dolegliwości, a także historii chorób i urazów. Następnie przeprowadza badanie palpacyjne, oceniając napięcie mięśniowe, bolesność uciskową oraz ruchomość stawów. W trakcie badania lekarz może również sprawdzić siłę mięśniową, zakres ruchu oraz odruchy nerwowe pacjenta. Badanie postawy ciała oraz obserwacja chodu również dostarczają istotnych informacji na temat ewentualnych wad kręgosłupa.
Badania obrazowe
Jeśli badanie fizykalne i wywiad nie wystarczą do postawienia diagnozy, lekarz może zlecić dodatkowe badania obrazowe. W Polsce najczęściej stosowanymi metodami są rentgen, tomografia komputerowa (TK) oraz rezonans magnetyczny (MRI). Rentgen pozwala na ocenę struktury kostnej kręgosłupa oraz wykrycie ewentualnych zmian zwyrodnieniowych czy złamań. Tomografia komputerowa daje bardziej szczegółowy obraz tkanek kostnych, co jest szczególnie przydatne w przypadku podejrzenia przepukliny dyskowej czy stenozy kanału kręgowego. Rezonans magnetyczny natomiast pozwala na ocenę tkanek miękkich, takich jak dyski międzykręgowe, więzadła czy nerwy.
Badania elektrofizjologiczne
W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie badań elektrofizjologicznych, które pozwalają na ocenę funkcji nerwów i mięśni. W Polsce stosuje się między innymi elektromiografię (EMG) oraz badanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (NCS). Elektromiografia polega na wprowadzeniu cienkich igieł-elektrod do mięśni i rejestrowaniu aktywności elektrycznej podczas skurczu oraz odpoczynku. Badanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego ocenia szybkość przewodzenia impulsów nerwowych oraz siłę odpowiedzi mięśniowej. Te badania są szczególnie przydatne w diagnostyce chorób nerwowo-mięśniowych, które mogą powodować objawy podobne do wad kręgosłupa.